നിനക്കായ്

നിനക്കായ്..

ഒരു മയിൽപീലി ഞാൻ കരുതിവെക്കാം

എന്റെ ഹൃദയത്തിനാലൊരു കത്തെഴുതാൻ..

ഒരു ദളം ഞാൻ നിനക്കായ് തരാം 

നിന്റെ ഹൃദയം കവർന്നൊരു മാല ചാർത്താൻ..

ഒരിയ്ക്കലും തീരത്തൊരാ പാട്ടിന്റെ വരിപോലെ

ഒഴുകുന്ന നാദമായ് നീ വന്നെകിൽ

പഴയൊരു ഓർമതൻ ശ്രുതി മീട്ടുമെങ്കിൽ

കേൾക്കാത്ത നാദത്തിൻ കുളിരേകുവാൻ

കാണാതെ പോകാതെ ഞാൻ വന്നേനേ..

നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമതൻ തോണിയിൽ

ഒറ്റയ്ക്ക് തുഴഞ്ഞു ഞാൻ കരയെത്താതെ

ചുറ്റിനും മൂകമായ് ഇരുളിന്റെ ശ്വാസത്തെ 

ഭയത്തോടെ നോക്കുന്ന ഞാൻ നിനക്കായ്

കരുതിവെച്ചൊരാ മഷിതണ്ട് ബാക്കിയായി..

നിനക്കായ് ഞാൻ നെയ്ത സ്വപ്നങ്ങൾ വിട്ട് നീ 

മറ്റൊരു തീരത്തേക്ക് പോയി മറഞ്ഞു

തുഴഞ്ഞെത്താത്ത തീരത്തു നിന്നെയും തേടി 

ഒറ്റക്കൊരാ തോണിയിൽ ഞാൻ ഇരിപ്പൂ

നിനക്കായ് കരുതിയ മഷിതണ്ട് മായി..

ജിനേഷ് പനമണ്ണ